Verslag van de vogelreis naar Extremadura

Terug naar de reisbeschrijving

Dag 1

We vertrekken in de middag van Schiphol voor een rechtstreekse vlucht naar Madrid. Aan het begin van de avond komen we aan en worden welkom geheten door de vertegenwoordiger van de Spaanse agent. Hij heeft een zeer aantrekkelijk busje met veel bagageruimte klaar staan. In het Engels probeert hij de route naar het hotel uit te leggen maar komt niet goed uit zijn woorden. Hij vraagt of het in het Spaans mag. Op mijn ja glimlacht hij opgelucht, maar nu komen de woorden in zo’n hoog tempo uit zijn mond dat het mij toch een beetje te gortig wordt. Hij blijkt niet anders te kunnen, maar komt met een geweldige oplossing. Hij rijdt in zijn eigen wagen voor ons uit naar het hotel. Onderweg staat het vast. Dit was me alleen niet gelukt voor middernacht.

Dag 2

We staan rond half 8 op en rijden om 9 uur weg. De uitvalsweg is snel gevonden en we rijden welgemoed naar het eerste dorpje om inkopen voor de lunch te doen. De bagageruimte is zo ruim dat we er gemakkelijk een jerrycan van 30 liter drinkwater in kwijt kunnen naast de bagage.

Ons einddoel in Plasencia en dat bereiken we via een afwisseling van doorgaande en landelijke wegen. Zo is een van die weggetjes zo leuk dat we uitstappen en gaan lopen. De lucht zit vol met baltsende zwarte wouwen, met hun zo kenmerkende baltsroep. Ooievaars zijn bijna nooit uit zicht, zwarte spreeuwen vliegen af en aan tussen foerageergebied en nesten. In de zwermen zwaluwen zien we eigenlijk constant wel een aantal roodstuitzwaluwen en rotszwaluwen. Bijeneters zijn overal aanwezig en ook hoppen zijn voortdurend te horen en te zien en ook de eerste blauwe eksters komen in beeld. De lucht moet je in de gaten houden, want er zijn niet alleen voortdurend vale gieren en dwergarenden, maar ook slangenarenden zijn algemeen en we zien de eerste grijze wouw, torenvalk en boomvalk. Onder een brug over de rivier Tietar zijn twee kleine plevieren, steltkluut en ons eigen waterhoentje. De explosieve zang van de cettis zanger horen we een keer en nachtegalen zitten onafgebroken te zingen.

We komen bij een gehucht waar tientallen ooievaars broeden in de toppen van hoge dennen. De grond eronder bestaat uit zeer kort afgegraasd gras.

Vlak voor Plasencia bezoeken we een open steppeachtig gebied waar we een eerste indruk krijgen van de steppevogels. Een kleine trap vliegt langs en kleine torenvalken zijn overal in de lucht op insectenjacht.

We komen behoorlijk verzadigd van al deze indrukken aan in Plasencia.

Dag 3

Vandaag maken we een rondrit door en om Monfrag¸e, het grote natuurreservaat van de

Extremadura. We rijden erheen over de lange rechte weg door het dehesalandschap. De bermen zijn geel en paars van de bloemen. Zo maar even stoppen langs de weg is telkens weer een belevenis; we horen voortdurend de zomertortels, Europese kanaries, hop, grauwe gors, wielewaal, koekoek en groene specht. We zien ze ook vaak en soorten die we juist meer zien dan horen zijn de af en aan vliegende zwarte spreeuwen, grauwe en roodkopklauwier, ooievaar, bijeneters en blauwe eksters en af en toe een klapekster. Al gauw komen we naast de steeneiken ook de hier aangeplante eucalyptus tegen, waarmee uitgerekend het natuurpark ernstig beschadigd is. In de jonge aanplant groeien ook veel prachtige bloeiende cistus struiken. Ook in dit gebied zijn de vale gieren niet weg te denken, maar ook kunnen we niet om de vele monniksgieren heen hier. We bezoeken een heel lange tijd de PeÒafalcon, de

inmiddels wel wereldberoemde gierenrots aan de overzijde van de Taag. Grote aantallen gieren broeden hier en de lucht is permanent vol met deze reuzenvogels. Daartussen zweven en zeilen: slangenarend, dwergarend, keizerarend en aasgier. In de nissen zien we broedende oehoe, broedende zwarte ooievaars en meer. We zijn er getuige van als een zwarte ooievaar komt aanvliegen en het broeden overneemt van de partner. Een slechtvalk komt aanvliegen met een prooi in de poten, een zwarte spreeuw. Het vrouwtje vliegt van het nest en we zijn getuige van een spectaculaire prooioverdracht. Maar ook kleinere vogels vragen onze aandacht: de prachtige grijze gors met zijn fijne koptekening is goed te zien langs de bermen. Regelmatig wordt de aandacht opgeÎist door een blauwe rotslijster, die schitterend blauw zit te zijn op deze zonovergoten dag. Uiteindelijk hebben we toch weer zin om nog een eindje verder gaan. Een oude ruÔne niet ver weg is niet moeilijk te beklimmen over een stenig pad. Bovenop is een schitterend uitzicht over de rivierarmen van de hier afgedamde Taag. Monniksgieren en vale gieren laten zich hier ook van bovenaf bekijken. En er worden de enige waarnemingen van alpenkraaien gedaan. Kuifleeuwerikken zijn talrijk maar het is de kunst een Thekla te vinden. Het lukt tijdens de lunch.

We rijden het park uit en volgen een route aan de oostzijde. Onderweg stoppen we even op een brug waar een rotsmus zit te zingen. Een eind verderop ligt bij een energiecentrale een klein moerasje en een grotere plas. In de plas liggen betonblokken waarop ooievaars hun nesten hebben gebouwd. Overal zitten hier ooievaars, waar je ook kijkt. Het moerasje zit vol vogels. Een grote karekiet zingt uit volle borst en ook kleine karekiet, snor en cetti’s zanger laten zich horen en zien. Over een bed van platgevallen riet sluipt een woudaapje met grote passen. Zenuwachtig door onze aanwezigheid verdwijnt hij, nadat we hem prachtig hebben kunnen zien.

We zetten de tocht voort en helemaal onder de indruk van nog veel meer vogelwaarnemingen (op elke paal lijkt wel een grauwe gors te zitten, om maar wat te noemen) komen we nogmaals aan in de buurt van het monniksgiernest in Monfrag¸e. Op een gegeven moment lijkt het er op dat er een tractor start  en dan zijn we toch een klein beetje blij met die jonge eucalyptusboompjes. Want daartussen zit de Moorse nachtzwaluw zijn “startende tractor”- geluid voort te brengen. Het is een hele klus om hem in zicht te krijgen en dan bovendien ook de telescoop er op te zetten. Maar het lukt en iedereen kan deze schoonheid bewonderen. Het wordt donker en we gaan terug.

Dag 4

Vandaag gaan we een rondrit langs en door de Sierra de Credos maken

Het zonovergoten weer is verdwenen. Het is zelfs regenachtig maar we krijgen de indruk dat de vogels juist wat actiever zijn dan het met de zon het geval zou zijn geweest. Al snel in het begin nemen we een zijweg bergopwaarts. De eerste stop in het bos levert een zingende orpheusspotvogel op en baardgrasmus. Ook vinden we hier in het bos bekenden als roodborst, heggemus, winterkoning, zwartkop. Daarna rijden we verder totdat we open veld bereiken. Iedereen enthousiast want er zitten maar liefst 6 ortolanen, waarvan de drie mannetjes volop zingen. Hogerop komen we nog een paar bergvogels tegen: bergfluiter, waterpieper.

We rijden een flink stuk langs de voet van de bergen met stops. Zo scoren we langs een beekje een ijsvogel en een grote gele kwikstaart en verder cirlgors, roodgesterde blauwborst en tapuit. Uiteindelijk zien we zelfs tweemaal een keizerarend. We nemen de weg naar de Plataforma. Omhoog rijdend komen we al snel groepen steenbokken tegen die hier vrij tam zijn. Op de Plataforma ligt nog veel sneeuw en ijs en we besluiten niet verder te voet te gaan. Deze wandeling zou trouwens ook te lang duren om in deze dag in te plannen. Een van de leukste vogels, die we zouden kunnen zien is de rode rotslijster en die loopt hier gelukkig gewoon tussen de geparkeerde auto.

Nadat we ook van de steenbokken mooie portretfotos hebben gemaakt gaan we weer verder. Na een aantal onderbrekingen stoppen we weer bij het monasterio de Yuste, het klooster waarnaast Karel de 5e na zijn adbicatie een onderkomen liet bouwen en ging wonen. Het is de moeite om hier even te kijken en vooral de nestelende rotszwaluwen te zien, die hier op de wijze van boerenzwaluwen op dwarsbalken nestelen. Hierna gaan we moe en voldaan weer naar het hotel.

Dag 5

We beginnen met een rit naar de Campo AraÒuelo. We vertrekken uit Plasencia en gaan naar PeÒa de FrancÌa.Onderweg rijden we door landschap blauw en geel van de bloemen. Onderbrekingen worden benut om al de vogels weer opnieuw te bewonderen. Onvoorstelbaar zo veel als je hier kunt zien met vrijwel constant zwarte spreeuw, bijeneter, hop, grauwe gors enz om je heen. En vergeet de bloemenzee niet in de bermen maar ook tussen en onder de bomen. We vinden bijvoorbeeld prachtige orchideeÎn, die ook druk gefotografeerd worden. De PeÒa FrancÌa is een berg en zoals wel vaker op bergen regent het terwijl het beneden mooi weer is. Het dempt het aantal vogelsoorten dat we zien, maar doen toch leuke waarnemingen aan alpengierzwaluw, alle zwaluwen, maar hier ook weer heel mooi de rotszwaluw, zwarte roodstaart, blonde tapuit, tapuit, kuifmees, zwarte mees en vuurgoudhaan.

Na het afdalen van de berg wordt het weer ook beter. We passeren vrij open landbouwgebied waar we kwartels horen. Hoewel we de rest van de middag nog ontzettend veel zien, zijn daar geen nieuwe soorten meer bij, maar het genieten was er niet minder om.

Dag 6 We gaan de meer open gebieden verkennen. Opvallend is de uitgestrektheid die hier zeker niet ledig is. Op een smal weggetje stappen we uit omdat een groepje zwarte wouwen zeer actief met een soort luchtacrobatiek bezig lijkt te zijn. Al snel zien we meer en meer. Uiteindelijk blijkt het voldoende te zijn om met de kijker een willekeurige richting op te kijken. Je ziet altijd wel een roofvogel in grootte tussen de kleine torenvalk en de monniksgier, maar ook af en toe een witte of een zwarte ooievaar. Wat een ervaring. Een eindje doorrijdend blijkt in het veld een dood schaap te liggen. Er zitten een paar monniksgieren van te vreten. Op een meter of 10 wachten zo’n 15 vale gieren tot de monniksgieren klaar zijn. Tijdens onze rondrit door het open gebied zien we verder de kleine trap baltsend. Telkens weer springen ze de lucht in. Als je er een ziet in het gras is het een kwestie van wachten. Als de vogel zenuwachtig gaat bewegen en in elkaar duikt, wordt dit snel gevolgd door een sprong in de lucht. En maar hopen dat de vrouwtjes er op af komen. Ook zien we hier veel zingende kalanderleeuweriken, af en toe kortteenleeuwerik en verder tapuiten, hoppen enz.  We bezoeken voor terugkeer nog een vijver waar we krakeend, wilde eend en ijsvogel zien. Bij het terugrijden stoppen we nog even bij een bosje langs een rivier. De zomertortel zit volop te koeren en een scharrelaar zit bij de brug. Maar in het bosje hangen tientallen buidelvormige nesten van de Spaanse mus. Ze hebben hier een zeer grote kolonie gevestigd in een eucalyptusbosje.

Dag 7

We gaan nog meer steppe bezoeken. Al na een kwartiertje moeten we even stoppen voor een onduidelijke beweging op een kale akker. Vlak daarop horen we de wulpachtige roep van de griel en kunnen we twee exemplaren van deze soort zien. Iedereen is verrukt. Voor we wegrijden kunnen we in het struikgewas langs de weg nog even een luid zingende kleine zwartkop bewonderen. We hadden er al eerder een paar gehoord en gezien, maar zo mooi boven in een struik met de ochtendzon er op nog niet eerder. We rijden ten westen van Trujillo over een bekende weg. Bij een zijweg hangt een draad. Die verwijderen we en lopen deels en rijden deels over de onverharde weg. Een apart kwakelend geluid doet ons allemaal naar de lucht kijken waar een grote groep gemengde zandhoenders overvliegt. Het zijn  witbuik- en zwartbuikzandhoenders die als een vlucht goudplevieren rondvliegt. Prachtig om te zien en het is duidelijk, dat met de waarneming van vooral de zwartbuikzandhoenders voor de meeste van ons een wenssoort wordt gezien. Al voortgaande zien we veel wat soorten, die we ook de vorige dag zagen, maar nu ook erg mooi grauwe kiekendief, kleine trap, scharrelaar, kalanderleeuwerik in grote aantallen, enkele kortteenleeuweriken. Er is zelfs een vale gierzwaluw van de partij. Bij een stenen rommelschuurtje midden in het open veld zit een steenuil. Een kuifkoekoek vliegt van steen naar steen en is niet eens zo schuw. Maar wat ons het meest opwindt zijn de grote trappen. Om de haverklap vliegt er een langs en als we helemaal aan het eind van het weggetje zijn, kunnen we op behoorlijke afstand een groep van circa 15 grote trappen zien. Een aantal mannetjes is behoorlijk actief aan het baltsen, andere lijken het wel te geloven en de vrouwtjes doen alsof het hun niets interesseert.

Zo zien we de rest van de dag nog veel van deze soorten opnieuw en ook houdt de aanwezigheid van roofvogels nooit op. Vlak voor we terugrijden naar ons hotel passeren we een struikenrij waarin een groep van meer dan honderd Spaanse mussen zit te kwetteren. Bij aankomst in Trujillo pakken we een terrasje op de Plaza Major. Onderwijl kunnen we voortdurend een groep van wel 60 kleine torenvalken bewonderen, die om de grote kerk vliegen waar ze hun nesten hebben. Overigens is de kerk afgesloten wegens de bouwvalligheid. Op de klokkentorens staan ooievaars op hun nesten. Als de klokken beieren doet het ons zelfs pijn aan de oren, maar de ooievaars verroeren zich niet eens.

Dag 8 Vandaag bezoeken we een gebied met afwisseling van open graslanden, garrigue-vegetaties en bosjes. Boomleeuweriken zijn volop aanwezig met hun jodelende zang, net als de grauwe gorzen met hun rinkelend liedje. In de meer open grasland zijn bijna onvoorstelbare aantallen kalanderleeuweriken. We zien ook nog grielen en uiteraard kleine trappen en een enkele grote trap. De lucht is weer vol roofvogels, vooral als het na de middag lekker zonnig begint te worden. Het aantal aasgieren valt op vergeleken met de vorige dagen. We genieten nog een keer van een luid roepende kuifkoekoek, roodborsttapuit, blonde tapuit, van groepen Spaanse mussen en steenuiltjes. De berichten die we voor de reis hoorden dat de Spaanse mus erg zeldzaam is, kunnen we gelukkig niet onderschrijven. Als we nog een bosje bezoeken turven we nog wat vertrouwde soorten als boomkruiper, pimpel- en koolmees, zwartkop, boomkruiper. Voor we teruggaan naar het hotel zien we zeer verrassend op het dak van een schuur een groepje alpenkraaien.

Dag 9 We gaan weer terug en rijden naar Madrid. Omdat ons vliegtuig pas aan het eind van de middag vertrekt, hebben we nog een goed deel van de dag om onderweg te vogelen, wat we ook volop doen.

Als we Madrid naderen blijkt de politie de rails van de middenberm zo te hebben verplaatst, dat de grote stroom auto’s die terug keert van het platteland vrijwel filevrij de hoofdstad in stroomt. We komen dus op exact het afgesproken moment op het vliegveld aan. De auto wordt overgenomen en we stappen de vertrekhal in. Dit was een geweldige, onvergetelijke en buitengewoon vogelrijke reis naar de Extremadura.